Στο σύνολο, περί τα 400 άτομα. Λυπηρό γεγονός, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Έλληνες του Λονδίνου ξεπερνούν στις 100.000 ….
Τα συνθήματα, τα γνωστά: «Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω», καθώς και το αίτημα εμπρησμού της Βουλής προσαρμοσμένο στα αγγλικά πρότυπα: «Έλα πίσω Guy Fawkes» - ο άνθρωπος που έβαλε φωτιά στο Αγγλικό Κοινοβούλιο το 1605.
Δεν έλειψαν φυσικά και οι αλυτρωτισμοί: οι Ισπανοί (ή μάλλον οι Καταλανοί) να ζητούν την ανεξαρτησία της Βαρκελώνης «η Βαρκελώνη ανήκει στην Καταλονία» και κάποιοι Έλληνες τη Μικρά Ασία, αναρτώντας ελληνική σημαία που έφερε τη φράση «Έξω οι Τούρκοι από τη Μικρά Ασία»! Το οποίο πανό στάθηκε και η αιτία για να διαπληκτιστούν μεταξύ τους οι ούτως ή άλλως ελάχιστοι Έλληνες- οι μεν να κατηγορούν τους δε για ακροδεξιά συμπεριφορά κι δε να ανταπαντούν με τη γνωστή κατηγορία περί ανθελληνισμού. Ευτυχώς το πανό δεν ήταν και στην αγγλική γλώσσα.
Λυπηρό.
Κι όμως, αυτές οι πανευρωπαϊκές ή και παγκόσμιες συγκεντρώσεις των PIIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία) της διασποράς, θα μπορούσαν να έχουν καθοριστικό ρόλο. Εάν οι εκατομμύρια Έλληνες της διασποράς, από Γερμανία και Γαλλία έως Καναδά, Αυστραλία και ΗΠΑ, κατόρθωναν να ενωθούν σε μια φωνή και να προβούν σε ειρηνική διαμαρτυρία προς τις κυβερνήσεις των χωρών διαμονής τους, στις νέες πατρίδες, κάνοντας απλώς σαφή την υποστήριξή τους προς τη χώρα καταγωγής τους, όλα θα ήταν διαφορετικά. Κι αν η φωνή αυτή ενώνονταν με τη φωνή των Ιταλών, Πορτογάλων, Ιρλανδών, Ισπανών της διασποράς, τότε ναι, θα υπήρχε μια ελπίδα να αλλάξει ο ρους της ιστορίας και να επανεξεταστεί η οικονομική πολιτική της Δύσης.
Θα μπορούσε να γίνει .. αρκεί να το θέλαμε…
